مسئولیت با رهبر است

محمد نوریزاد در آخرین نامه خود خطاب به رهبر جمهوری اسلامی از فاجعه گفته است و بی خبری رهبری از دزدیهای سپاه را فاجعه ای مضاعف دانسته است.

کار آقای نوریزاد بسیار جای تحسین دارد. این قبیل نامه نویسیهای مکرر ابتکاری بسیار تاثیر گذار است. در هر صورت رهبری اسما یا واقعا سکان دار اصلی نظامی است که حقوق ابتدایی شهروندانش را نقض می کند. باید آنقدر این مسئولیتهای یک شخص را به او متذکر شد تا فکر نکند با استمرار اعمال خلاف منش انسانی جامعه خسته می شود و آن را می پذیرد.

هواپیماهای قطری پاک کردن صورت مساله

وزیر راه امروز به تشریح طرح ورود هواپیماهای قطری پرداخت.

ورود هواپیمایی قطری به ایران می تواند بخشی از مشکل جامعه در مورد امنیت پروازی را مرتفع کند. اما چنین راه حلهایی بیشتر سرپوش گذاشتن بر ضعف دیپلماسی خارجی جمهوری اسلامی در مواجهه با جهان و وضع تحریمهای بیشتر علیه ایران است.

اتهام پراکنی

در خصوص بزرگترین اختلاس خاورمیانه (و احتمالا جهان) در ایران هر روز تقصیر گردن دیگری می افتد. یک روز احمدی نژاد دفتر رهبری را تلویحا متهم می کند. یک روز بانک مرکزی مدیر بانک صادرات و دیگر روز بانک مرکزی پایش به میان کشیده می شود. فارغ از این اتهام پراکنی ها اتهام اصلای متوجه مسولان بلند مرتبه جمهوری اسلامیست که قانون گرایی را حذف کردند تا متحدان خود را حفظ نماید. این همان خطریست که هر حمکومت بی قانونی را می تواند تحت الشعاع قرار دهد.

سیاست بکش و بترسان در لبه تاریکی

دیده بان حقوق بشر برخوردهای حکومت با تظاهر کننده گان را «جنایت علیه بشریت» خوانده است.

خشونت در قبال مردمی که چشمشان دیگر باز شده است کارساز نخواهد بود. در بهترین حالت بشار اسد سوریه را به دره جنگ داخلی سوق می دهد. حکومتی که دچار جنگ داخلی شود دیگر از نظر دیپلماسی خارجی فاقد ارزش و قدرت لازم است. بشار اسد از هم اکنون مهره ای سوخته برای جمهوری اسلامی و برادران حذب الله لبنان خواهد بود.