۱۳۹۰ آبان ۳, سه‌شنبه

رد پای حاج آقا

هنوز جنبه های پروژه ترور سفیر عربستان در آمریکا صریحا اعلام نشده است. با این وجود به نظر می رسد که مسائل مرتبط با این برنامه ریزی نمی تواند ساده باشد. به تازگی حکومت ایران راه حل همیشگی خود را در پیش گرفته و انگشت اتهام را به سازمان مجاهدین خلق نشانه رفته است. شاید در چند سال پیش و قبل از حمله آمریکا به عراق چنین عملی از مجاهدین ساخته بود اما حال که نام آنها جزء سازمانهای تروریستی آمریکا قرار دارد و به دنبال جلب حمایل آمریکاییهاست این اتهام نمی تواند چندان با واقعیت تطابق داشته باشد.

این واقعه به نظر من می تواند از اساس یک صحنه آرایی باشد. اما نه از جانب آمریکا. پس از وقایع انتخابات ۲ سال پیش به واقع چندان ضرورتی برای بهانه تراشیدن آمریکا دیده نمی شود. در ثانی اصحاب رسانه در آمریکا چنین امکانی را به راحتی به دولت آمریکا نمی دهد که چنین اتهامی را بدون مدرک اعلام نماید. پس می تواند نتیجه گرفت که قطعا اسنادی موجود است.

در ایران این حرکت چندان به سود رهبری یا اصولا حکومت ایران نیست. اما حال بیایید مساله را جوری دیگر ببینیم. اگر از ابتدا برنامه چنین بوده است که این نقشه برملا شود. در این صورت با توجه به انتخابات پیش رو تنها گروهی که درون مرزهای جمهوری اسلامی از این مساله سود می برد احمدی نژاد و دار و دسته اش است. چراکه انتخابات پیش روی تنها قدرت نمایی دو جناح احمدی نژاد و رهبری + سپاه است. هرکس بیشتر تقلب کند پیروز است و لازمه تقلب داشتن قدرت است. به قول مهندس موسوی احمدی نژاد اصولا روحیاتش چنین است. حاج محمود با این حرکت یک ضربه هنرمندانه به بدنه سپاه و رهبری جمهوری اسلامی وارد آورده است تا قدرت خود را به رخ بکشد. صحنه سازی چنین جریانی نمی تواند کار چندان سختی برای رئیس جمهور مورد علاقه رهبری باشد. احساسی می گوید درون حکومت همه می دانند چه اتفاقی افتاده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر