۱۳۹۰ خرداد ۳۰, دوشنبه

پارادوکس توکلی

نماینده مردم تهران مدتیست که پشت سر هم از دولت کودتا انتقاد می کند. آمارهایش را زیر سوال می برد. او را به سخره می گیرد و یک یک معاونین احمدی نژاد را دزد و سابقه دار خطاب می کند. حتی می گوید مردم خود می دانند که دولت وعده های بی پاسخ و دروغ می دهد. اصلا کاری به کار واقعیت ندارم. کار به شخص توکلی دارم.

توکلی همان کسی است که از انتخابات مهندسی شده ۲۲ خرداد حمایت کرد و مخالفان را فریب خورده نامید و شعار مرگ بر موسوی سر داد. آقای توکلی عزیز شمایی که اینقدر انتقاد دارید همان مردم با کمالات و فهیم شما آیا اینقدر احمق بودند که به چنین فردی که خون به جگرشان کرده است رای بدهند؟ نظر شما با توجه موضع گیریتان در قبال جنبش سبز از یک حالت خارج نیست. مردم به محمود احمدی نژاد رای داده اند. به گندی که به کشور زده است رای داده اند. به رشد اقتصادی صفر ایشان رای داده اند. به طرح تورم اقتصادیش رای داده اند. به معاونین دزد و سابقه دارش (به اعتقاد شما) رای داده اند. حالا که ملت از چنین چیزهای لذت می برند و همه انقلابی به پای صندوق رای می روند تا به باور شما او را برگزینند، دیگر شما چرا جوش می زنید و قیافه عالمانه می گیرید؟ چرا همچنین که ادعای نمایندگی مردم را دارید به رایشان احترام نمی گذارید؟

به مصلحت رفتار کردن همان دروغگوییست به بیانی دیگر. هر چقدر بیشتر مصلحت بدانی بیشتر دروغ می گویی. اصلا مصلحت، مصلحت می آورد. اینقدر در مصلحت گیر می کنی که برای فرار از مصلحت مجبوری مصلحت بدانی تا از گیرش خارج نشوی.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر