حمله پلیس به مهمانی ها هیچ توجیه قانونی ندارد. حریم خصوصی قابل تعرض نیست. اینکه رئیس پلیس یک مملکت افتخار خود بداند که به حریم خصوصی شهروندانش تجاوز می کند جای خود دارد. قانون ایران خودمان، همین ایران اسلامی، مشخصا به حریم خصوصی افرد احترام می گذارد. چهاردیواری اختیاری.
حمله پلیس به مهمانی ها همیشه تلفات بر جای گذاشته است. این تلفات هم از نوع روحی بوده است هم جانی. اما نکته ای که آن را نمی توانم درک کنم چرایی این ماجراست؟ تا کنون یاد ندارم که مرجعی (غیر از پلیس) از وجود چنین مهمانی هایی صریحا انتقاد کرده باشد. واقعا چه دلیلی غیر از مسائل مادی می تواند در این بین باشد؟ اقتدار؟ ایجاد ترس؟ به رخ کشیدن خوی وحشی گری؟
کدام از اینها واقعا به نتیجه رسیده است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر